Samotność: jak sobie z nią radzić?

Bycie samotnym to czasem świadomy wybór, częściej jednak jest to wynik  życiowego przymusu lub niepowodzenia w sferze uczuciowej. Jak radzić sobie z samotnością – tą niechcianą, bolesną i przytłaczającą? W końcu dla wielu osób jest to źródło smutku i braku poczucia bezpieczeństwa, a nawet sensu w życiu. W tym artykule przyjrzymy się bliżej zjawisku samotności oraz zastanowimy się, jak czuć szczęście i spełnienie, będą osobą samotną wbrew własnej woli.

Czy jest jedna metoda na radzenie sobie z samotnością?

Na początku warto sobie uświadomić, że istnieją różne rodzaje samotności. Samotność z wyboru to ostatnimi czasy powszechne zjawisko. Decydują się na nią osoby ceniące sobie wolność, spokój oraz własną przestrzeń. Jednak nie ta samotność jest tematem naszego artykułu, ale samotność wynikająca z niesprzyjających warunków i sytuacji życiowych. W jej obrębie można wymienić: samotność emocjonalną, społeczną, sytuacyjną, chroniczną, kulturową, starczą, a nawet samotność wirtualną lub samotność w związku. To jak radzić sobie z tym problemem, zależy od jego rodzaju i stopnia głębokości. Duży wpływ ma również osobowość oraz poziom wrażliwości.

Jak radzić sobie z samotnością emocjonalną?

Samotność emocjonalna wiąże się przebywaniem w otoczeniu innych ludzi, jednak bez tworzenia bliskich i głębszych relacji. Osoby samotne emocjonalnie czują się nierozumiane przez otoczenie. Nie potrafią zbudować silnej więzi lub przyjaźni, pomimo stałej obecności innych w swoim życiu. Takie niezrozumienie czasem wynika z samotności kulturowej, czyli wyobcowania na tle etnicznym, religijnym lub kulturowym. Może też występować w związku, w którym brakuje emocjonalnego wsparcia, rozmowy i bliskości. Pierwszym krokiem jest zrozumienie, dlaczego czujesz się emocjonalnie samotny. Czy jest to wynik braku bliskich relacji, trudności w wyrażaniu emocji czy też różnic kulturowych lub światopoglądowych? Świadomość przyczyn pomoże w wypracowaniu skutecznych strategii radzenia sobie z tą sytuacją. Jednym z lepszych sposobów może być odnalezienie grupy, która podziela Twoje zainteresowania lub styl życia. Innym sposobem jest praca nad umiejętnością nawiązywania i utrzymywania relacji.

Jak radzić sobie z samotnością społeczną?

Samotność społeczna jest zupełnie innym rodzajem samotności, chociaż może być wynikiem albo przyczyną samotności emocjonalnej.  Jest to uczucie izolacji spowodowane brakiem towarzystwa lub kontaktów z innymi ludźmi. Często występuje w sytuacjach,  gdy dana osoba nie ma zbyt dużo okazji do interakcji międzyludzkich. Samotność starcza jest świetnym przykładem tego zjawiska. Sposobem na jej zniwelowanie jest szeroko pojęte „wyjście do ludzi”. Wolontariat, kluby hobbystyczne, kluby seniora, spotkania sąsiedzkie, częste spacery lub aktywność fizyczna – każde z tych działań przybliża do ludzi, pomaga w nawiązaniu relacji i poczuciu bycia wśród innych.

Samotność wirtualna – nowoczesny rodzaj samotności

W dzisiejszym społeczeństwie coraz częściej doświadczamy samotności wirtualnej. Jest ona wynikiem uzależnienia od mediów społecznościowych, które często tylko pozornie kreują poczucie bycia w relacji. Pierwszym kluczowym krokiem w przerwaniu poczucia tej samotności jest ograniczenie technologii. Znalezienie hobby poza ekranem telefonu lub komputera pozwala na zbudowanie prawdziwych relacji.

Jestem ciągle sam… – co zrobić z brakiem umiejętności zbudowania stałego związku?

O tym, czy nasze życie przejdziemy zupełnie sami, czy też będziemy mieć wsparcie drugiej połówki, często decyduje umiejętność nawiązywania, budowania oraz utrzymania relacji. Wiele ludzi nie ma problemu z tym pierwszym, jednak schody zaczynają się, gdy związek wymaga poświęcenia i ciągłego zaangażowania. Jeśli zależy Ci na stworzeniu związku, spróbuj najpierw zrozumieć i pokochać samego siebie. Bez tego każda relacja może być kulawa i prowadzić do egoizmu lub uległości, bycia narcyzem lub ofiarą w związku, a to i tak kończy się samotnością albo w wyniku braku wsparcia, albo w wyniku rozpadu. Patrząc na to z tej strony, pomyśl o samotności jako o szansie na lepsze zmiany.

Samotność jako droga do spełnienia

Chociaż dla wielu może to być abstrakcja, jednak tak naprawdę samotność wiąże się z dużą szansą na rozwój życiowy. Zamiast rozpaczać z powodu braku ukochanej osoby, pomyśl o sobie. O tym, jakie możliwości daje Ci wolność i swoboda oraz brak obowiązków wobec innych. Być może masz marzenia, które teraz wydają Ci się niemożliwe do spełnienia bez drugiej połówki, ale jeśli spojrzysz na nie jeszcze raz, możesz dostrzec możliwości, których wcześniej nie widziałeś. Podróże, pasje artystyczne, rozwój naukowy, aktywności sportowe – to wszystko możesz realizować bez udziału partnera. Jeśli odczuwasz wrażenie bycia niepotrzebnym, ponieważ nikt Cię nie kocha, skup się na sobie. Bądź pierwszą osobą, która pokocha Cię w pełni i zaakceptuje takim, jakim jesteś. Miłość do samego siebie jest pierwszym, kluczowym składnikiem budowania kolejnych relacji. Możesz również zaangażować się w działania wolontaryjne lub pomocowe, które dadzą Ci uczucie bycia ważnym i potrzebnym.

Bolesna droga: jak radzić sobie z samotnością po śmierci bliskiej osoby?

Niekiedy samotność jest wynikiem nieszczęśliwych sytuacji, takich jak np. śmierć bliskiej osoby. To wyjątkowo trudny czas. Wymaga on cierpliwości w odczuwaniu ogromnego bólu i smutku, które muszą wybrzmieć i przejść przez ciało i psychikę, aby mogła po czasie wrócić do siebie i na nowo cieszyć się życiem. Okres żałoby to czas, którego nie można pominąć. Ważne jest, aby mieć wtedy wsparcie innych bliskich osób. Bycie w rodzinie lub we wspólnocie daje mocne oparcie, niezbędne do wyjścia z żalu i rozpaczy.

Samotność, chociaż dla wielu łączy się z uczuciem pustki i smutku, jest naturalnym stanem, który od czasu do czasu towarzyszy każdemu człowiekowi. Często może być ona lepsza, niż np. toksyczna relacja. Niezależnie od tego czy masz drugą połówkę, czy też jesteś singlem, pamiętaj aby zachowywać relacje z innymi ludźmi. Nie pozwól, aby naturalna samotność przerodziła się w przygnębiający stan izolacji i odseparowania. Bądź szczęśliwy sam ze sobą i w otoczeniu innych ludzi, samotność to nie niewola – trzeba ją tylko dobrze wykorzystać.