Czym jest akceptacja siebie? Dlaczego jest tak ważna i jak ją osiągnąć?

Wśród wielu życiowych prawd znajduje się ta o pokochaniu i akceptacji siebie. Miłość do samego siebie oraz zaakceptowanie swoich mocnych, jak i słabych stron, mają być kluczem do życiowego szczęścia i powodzenia. Czy tak jest naprawdę i jeśli tak, to dlaczego? W tym artykule rozwiniemy to zagadnienie i pomożemy Ci w znalezieniu własnej drogi do akceptacji.

Czym jest akceptacja siebie?

Na samym początku, warto jest zrozumieć, czym w ogóle jest samoakceptacja – stanowi ona bowiem podstawowy fundament miłości do siebie oraz wprowadzania zmian życiowych. Akceptacja siebie to proces przyjmowania siebie, takimi jakimi jesteśmy: z wadami i słabościami. To dokładne dostrzeżenie własnych niedoskonałości oraz próba zrozumienia, skąd się biorą. Krótko ujmując, jest to przyzwolenie sobie na życie i szczęście, pomimo własnych wad. W procesie akceptacji siebie istotne jest zauważenie słabości, przyznanie się do nich i zaakceptowanie ich istnienia. To pierwszy krok do budowania pozytywnych zmian, poczucia własnej wartości i miłości.

Zmiany życiowe a akceptacja siebie

Czy można osiągnąć zmiany życiowe i sukcesy bez akceptacji siebie? Oczywiście, że tak! Jednak nie będą to zmiany pełne i pozytywne. Zmiany i decyzje, które są podszyte strachem, barkiem pewności siebie, chęcią zaprezentowania się i spodobania się innym, mogą być efektywne, ale nie przynoszą prawdziwego szczęścia. Akceptacja siebie, pomimo tego, że wygląda, jakby przyzwalała na słabości, tak naprawdę jest kluczowym krokiem do podjęcia poważnych decyzji i zniwelowania wad. Samoakceptacja pozwala na dostrzeżenie niedoskonałości i zaakceptowaniu tego, że są. Dalszym etapem nie jest tuszowanie wad lub obnoszenie się z nimi, tylko wykorzystanie ich w pozytywnym kierunku albo intensywna praca nad nimi i stawanie się coraz lepszym.

Miłość do siebie a samoakceptacja

Czy da się pokochać siebie bez samoakceptacji? Otóż, niestety, nie. Nie ma czegoś takiego, jak miłość do siebie z brakiem akceptacji. Miłość do samego siebie przejawia się troską o siebie, poszukiwaniem szczęścia oraz chęcią dawania tej miłości innym. Nie da się tego robić, bez przyzwolenia na udane i wartościowe życie. Brak miłości własnej sprawia, że zaczynamy jej szukać u innych i liczymy na uczucie jedynie z zewnątrz. Wiąże się to z oczekiwaniem miłości od innych oraz poszukiwaniem szczęścia w dobrach materialnych lub uzależnieniach, które zapewniają pozorną radości i maskują wewnętrzny ból.

Co daje zaakceptowanie siebie?

Jak więc widać akceptacja siebie, jako droga do spełnienia oraz miłości własnej, już jest bardzo wartościowym procesem. Ale co daje nam sama samoakceptacja?

– możliwość wprowadzania konstruktywnych zmian;

– przekształcenie słabości w mocne strony;

– zrozumienie, skąd biorą się własne lęki, smutki i traumy;

– samoświadomość;

– poczucie pomocy „z wewnątrz”, stała obecność przyjaciela w postaci samego siebie;

– możliwość podejmowania trudniejszych decyzji, większe zaufanie do samego siebie;

– większe poczucie własnej wartości.

Ważne kroki do zaakceptowania siebie

Samoakceptacja to proces, nie da się jej osiągnąć nagle, w krótkim czasie lub po wypowiedzeniu kilku słów. Istotna jest regularność oraz przeciwstawienie się wyzwaniom, jakie stawia własny umysł. W procesie akceptacji siebie należy pamiętać o:

– wyliczeniu swoich mocnych stron: proces samoakceptacji zacznij od tego kroku i wypisz swoje zalety na kartce papieru. Jeśli masz z tym problem, zapisz to, co uważasz za pozytywne w swoim życiu, mogą to być sytuacje, w których byłeś z siebie dumny;

– zauważeniu i zaakceptowaniu istnienia własnych wad: wypisz swoje wady – nie ukrywaj ich, nie oceniaj, nie bądź rozczarowany, po prostu zauważ, że są;

– docenianiu swojej wartości: uświadom sobie, że pomimo wad (które ma każdy) jesteś w pełni wartościową osobą. Niezależnie od tego, co już w życiu osiągnąłeś, ma ono ogromny sens i wielką wartość, a Ty masz bardzo dużą moc działania;

– próbie zrozumienia lęków: spróbuj zrozumieć własne lęki i traumy, zmierz się z nimi;

– wymaganiu od siebie: akceptacja siebie nie oznacza spoczęcia na laurach z własnymi słabościami – jest ona świadomością potencjału, jaki w Tobie drzemie, a Ty możesz go wykorzystać do bycia szczęśliwym i zadowolonym z życia.

Problem wad

Zaakceptowanie własnych wad daje dwa kierunki dalszego działania. Jest to albo praca nad wyeliminowaniem ich, albo zamienienie ich na mocne strony. Niektóre słabości są na tyle uciążliwe, że życie z nimi jest bardzo trudne i prowadzi do wielu negatywnych sytuacji. Może to być np. uzależnienie od alkoholu. Konieczność pracy nad taką słabością jest oczywista. Akceptacja siebie nie daje przyzwolenia na pogłębianie destruktywnych cech i sytuacji. Niektóre wady można wyeliminować albo… zostawić i przekuć na coś dobrego. Na przykład lenistwo: można nad nim pracować, a można również wykorzystać je do budowania komfortowego życia. Osoby leniwe potrafią znajdować skuteczne i równie efektywne drogi na skróty, które wymagają mniej wkładu czasu i energii.

Uważaj na rozczarowanie

Wchodząc w proces akceptacji siebie, pamiętaj, aby nie ulec rozczarowaniu. Zaakceptowanie swojej osoby może zmienić się w poczucie konieczności wykorzystywania własnego potencjału, a to może skutkować błędami i niepowodzeniami, co prowadzi do rozczarowania. Błędne koło się zamyka, a sama akceptacja staje się ułudą. Najważniejsze w samoakceptacji jest bycie dla siebie przyjacielem, który mówi: „widzę twoje słabości i akceptuję je – jestem tu przy tobie cokolwiek by się nie działo”. Dzięki wysyłaniu wsparcia samemu sobie, unikniesz żalu i rozczarowania własnymi niepowodzeniami, które są naturalnym elementem każdego rozwoju.

Akceptacja siebie nie jest łatwym procesem. Jest jednak kluczowym elementem szczęśliwego i spełnionego życia. Warto jest poświęcić jej dużo uwagi i pozwolić sobie dać radość i zadowolenie z siebie samego.